- Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (RA) είναι μια χρόνια, συστηματική, αυτοάνοση νόσος που χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδη αρθρίτιδα, εξω-αρθρικές εκδηλώσεις και αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Είναι μια από τις συχνότερες φλεγμονώδεις νόσους (υπολογίζεται να προσβάλλει το 1% του πληθυσμού). Οφείλεται στις περισσότερες περιπτώσεις τόσο σε γενετικούς όσο και σε περιβαλλοντικούς παράγοντες που περιλαμβάνουν το κάπνισμα.
- Η RA τυπικά ξεκινά στις μικρές περιφερικές αρθρώσεις και είναι κατά κύριο λόγο συμμετρική. Η RA με συμπτώματα λιγότερο των 6 μηνών ονομάζεται πρώιμη (early) αρθρίτιδα. Παρουσιάζεται με πόνο, πρήξιμο, δυσκαμψία στις αρθρώσεις, συνήθως στα χέρια&πόδια και ιδίως στις μετακαρποφαλαγγικές και μεταταρσοφαλαγγικες αρθρώσεις. Η διάγνωση είναι κλινική, βασίζεται στο μοτίβο και τη φύση των αρθρώσεων που πάσχουν και υποστηρίζεται (αλλά δεν εξαρτάται) από την παρουσία αυτο-αντισωμάτων (ρευματοειδούς παράγοντα (rheumatoid factor) ή/και anti-citrullinated peptide autoantibodies (ACPAs)] και άλλους δείκτες φλεγμονής.
- Ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια της νόσου η διάγνωση μπορεί να αποτελεί μια ιατρική “πρόκληση” και να απαιτεί μια ενδελεχή κλινική προσέγγιση ώστε να τεθεί ως διάγνωση και να προληφθούν οι βλάβες τόσο στις αρθρώσεις όσο και άλλα όργανα. Η έγκαιρη υποψία από τον οικογενειακό γιατρό και κατάλληλη παραπομπή σε ειδικό ρευματολόγο/ιατρεία πρωίμης αρθρίτιδας, μπορεί να βοηθήσει ώστε να μειωθεί η ταλαιπωρία του ασθενή και το χάσιμο πολύτιμου χρόνου.
- Η θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας περιλαμβάνει φαρμακολογικούς και μη φαρμακολογικούς τρόπους αντιμετώπισης. Στην εποχή μας, η κύρια θεραπευτική προσέγγιση είναι φάρμακα που συνολικά ονομάζονται DMARDS ( disease-modifying anti-rheumatic drugs). Παρά τις προόδους στη θεραπεία, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν μακροχρόνια προβλήματα στις αρθρώσεις και άλλοτε άλλου βαθμού αναπηρία. Επιπλέον της φαρμακευτικής αγωγής, η φυσιοθεραπεία, η συμβουλευτική και η εκπαίδευση/ενδυνάμωση των ασθενών είναι σημαντικοί τρόποι για να βελτιωθούν τα κλινικά αποτελέσματα.
- Ένας αυξανόμενος αριθμός ασθενών με ΡΑ μπορούν να φτάσουν σε ύφεση. Αυτή η σημαντική βελτίωση στην έκβαση ήρθε ως αποτέλεσμα ενός συνδιασμού παραγόντων που αφορούν την πρώιμη διάγνωση& την αξιοποίηση στο “παράθυρο ευκαιρίας” (του χρόνου δηλαδή πριν αναπτυχθούν πιο σοβαρές βλάβες), την θεραπευτική στρατηγική “treat-to-target” και γενικότερα την πιο στοχευμένη και εξατομικευμένη θεραπεία. +1 Σημαντικές συνοσυρότητες (συνοδές κατατάσεις) στη ΡΑ παραμένουν τα καρδιαγγγειακά νοσήματα, οι λοιμώξεις, η κατάθλιψη και οι κακοήθειες για τα οποία είναι σημαντική η πρόληψη και η έγκαιρη ανίχνευση.
*Το παρόν άρθρο δεν αποτελεί προσωπική ιατρική συμβουλή. Συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας για κάθε πρόβλημα υγείας που σας απασχολεί.
Περαιτέρω ενημέρωση
Rheumatoid arthritis – The Lancet
