Η προτυποποιημένη κατά ηλικία και φύλο και η αδρή επίπτωση του ΣΕΛ ήταν 7.4 ([95% CI] 6.8-7.9) και 8.6 (8.0-9.0) ανά 100,000-άτομα/χρόνο, αντίστοιχα, με μέσο όσο ηλικίας διάγνωσης 43 (±15) έτη και τάση σταθεροποίησης στις γυναίκες αλλά αυξητική στους άνδρες. Ο προτυποποιημένος και αδρός επιπολασμός (Δεκέμβριος 2013) ήταν 123 (114-133) και 143 (133-154)/105, με τον τελευταίο να είναι υψηλότερος σε αστικές συγκριτικά με τις αγροτικές περιοχές (165 vs. 123/105, p<0.001). Η προτυποποιημένη κατά ηλικία και φύλο επίπτωση της νεφρίτιδας ήταν 0.6 (0.4-0.8) με σταθερή τάση, ενώ του νευροψυχιατρικού ΣΕΛ ήταν 0.5 (0.4-0.7) ανά 100,000-έτος/χρόνο και με αυξανόμενη τάση. Το 50% των περιστατικών είχαν μέτριες/σοβαρές εκδηλώσεις, με το 34% από αυτούς να λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικές/βιολογικές θεραπείες. Μετά από 7.2 (±6.6) χρόνια μέση διάρκεια νόσου, το 30.5% των ασθενών παρουσίασε μη αναστρέψιμη βλάβη οργάνων, με τα νευροψυχιατρικά συμβάντα να είναι τα συχνότερα, ενώ το

4.4% των ασθενών με νεφρίτιδα ανέπτυξαν νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου. Τα ACR1997 και SLICC2012 κριτήρια ταξινόμησης εμφάνισαν μεγάλο ποσοστό συμφωνίας (87%), ενώ η διάγνωση που βασίστηκε στο γιατρό επήλθε νωρίτερα σε περίπου 20% των περιστατικών. O συνολικός αριθμός των συνοσυροτήτων ήταν 3.4 ± 2.4 (μέσος όρος ± SD)ενώ 42% των ασθενών είχαν >3 συνοσυρότητες).Συμπεράσματα: Χρησιμοποιώντας ενδελεχή μεθοδολογία περιγράψαμε υψηλή συχνότητα του ΣΕΛ στην Κρήτη. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η νόσος δεν είναι σπάνια, προσβάλει γυναίκες μέσης ηλικίας, αναγνωρίζεται αυξανόμενα στους άνδρες και έχει σημαντικό κλινικό φορτίο (μη αναστρέψιμη βλάβη, πολυνοσυρότητα) παρά την βελτίωση στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

Δείτε εδώ το πλήρες κείμενο