Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως ένα ανεπαρκές εργαλείο για την πλήρη αποτύπωση της κατάστασης υγείας ενός ατόμου σε σχέση με την παχυσαρκία. Μια παγκόσμια επιτροπή ειδικών στην παχυσαρκία έχει προτείνει νέες στρατηγικές για την καλύτερη αναγνώριση ατόμων με αυξημένη λιπώδη μάζα και την περαιτέρω ταξινόμηση των ασθενών με βάση τις συνέπειες της παχυσαρκίας στην υγεία.
Μία σημαντική αλλαγή είναι η πρόταση νέων διαγνωστικών κατηγοριών για την «προκλινική» και την «κλινική» παχυσαρκία. Τα άτομα με κλινική παχυσαρκία παρουσιάζουν αντικειμενικά μεταβολή στη λειτουργία των οργάνων ή συμπτώματα που σχετίζονται με την παχυσαρκία, ενώ τα άτομα με προκλινική παχυσαρκία δεν εμφανίζουν αναγνωρίσιμες επιπτώσεις στην υγεία λόγω του αυξημένου σωματικού βάρους. Αυτές οι νέες ταξινομήσεις μπορεί να βοηθήσουν στον εντοπισμό εκείνων που θα ωφεληθούν περισσότερο από εντατική θεραπεία. Συνεχίζουμε να εξατομικεύουμε τις παρεμβάσεις για την παχυσαρκία με βάση τη συνολική κατάσταση υγείας και τους παράγοντες κινδύνου για παχυσαρκία-σχετιζόμενη νοσηρότητα.
Παρά τους πολυάριθμους κινδύνους για την υγεία που σχετίζονται με την παχυσαρκία, τα ποσοστά υπερβαρότητας και παχυσαρκίας συνεχίζουν να αυξάνονται διεθνώς. Σύμφωνα με μια νέα παγκόσμια ανάλυση, ο αριθμός των ενηλίκων με υπερβαρότητα ή παχυσαρκία αναμένεται να αυξηθεί από 2,1 δισεκατομμύρια το 2021 σε 3,8 δισεκατομμύρια το 2050, αριθμός που αντιστοιχεί σε σχεδόν το 60% του προβλεπόμενου ενήλικου πληθυσμού. Στα παιδιά και τους νέους ενήλικες, η προβλεπόμενη παγκόσμια επιπολασμός της παχυσαρκίας έως το 2050 είναι 15,6% για τις ηλικίες 5 έως 14 ετών και 14,2% για τις ηλικίες 15 έως 24 ετών.
Οφείλουμε να συνεχίσουμε να προάγουμε τον έλεγχο και την πρόληψη για όλους τους ασθενείς, την τακτική παρακολούθηση της ανάπτυξης και την καθοδήγηση σε υγιεινές συμπεριφορές και τρόπο ζωής για όλα τα παιδιά, την ολοκληρωμένη παρέμβαση στον τρόπο ζωής για παιδιά και ενήλικες με υπέρβαρο και παχυσαρκία, καθώς και την εντατική παρέμβαση μέσω τρόπου ζωής, φαρμακευτικής ή χειρουργικής διαχείρισης για όσους διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας σχετιζόμενης με την παχυσαρκία. (Βλέπε “Παχυσαρκία στους ενήλικες: Επιπολασμός, έλεγχος και αξιολόγηση”, ενότητα ‘Παγκόσμια δεδομένα’).
